کاوش موضوع قاچاق انسان

قاچاق انسان به تجارت انسان گفته می‌شود، بیشتر با هدف بردگی جنسی، بیگاری و سواستفاده تجاری جنسی برای قاچاقچیان یا افراد دیگر. این شکل نوین از برده‌داری می‌تواند شامل همسری در قالب ازدواج اجباری، استخراج اعضاء یا بافت بدن از جمله برای رحم اجاره‌ای و حذف تخمک، انتقال، دریافت و استخدام انسان‌ها برای وادار کردن به تن‌فروشی یا مجبور کردن به کارهایی سخت و طاقت‌فرسا در کارخانجات، رستوران‌ها، مزارع و دامداری‌ها و پروژه‌های ساختمانی باشد. قاچاق انسان پس از قاچاق جنگ‌افزار و مواد مخدر، سومین تجارت غیرقانونی در دنیا به‌شمار می‌رود. از انواع رایج آن قاچاق کودکان می‌باشد. قاچاق انسان ممکن است در داخل یک کشور یا برعکس به صورت برون‌مرزی انجام شود. قاچاق انسان به دلیل تجاوز به حقوق قربانی به‌واسطه زور و به دلیل سواستفاده، جنایت علیه شخص می‌باشد و البته به مفهوم تبادل انسان است و الزاماً با جابجایی فرد همراه نیست. مطابق گزارش سازمان بین‌المللی کار(ILO)، تنها شاخه کار اجباری (یکی از شاخه‌های قاچاق انسان) در سال ۲۰۱۴ حدود ۱۵۰ میلیارد دلار در سال برای قاچاقچیان سود داشته‌است. در سال ۲۰۱۲، این سازمان تعداد ۲۱ میلیون قربانی که در تلهٔ برده‌داری مدرن افتاده بودند را تخمین زد. از این تعداد، ۱۴٫۲ میلیون (۶۸٪) به عنوان نیروی کار استثمار شده بودند و ۴٫۵ میلیون (۱۰٪) به صورت تحمیلی به کار اجباری گرفته شده بودند. قاچاق انسان به عنوان یکی از سریع‌ترین فعالیت‌های رو به افزایش سازمان‌های تبهکاری بین‌المللی شناخته می‌شود. قاچاق انسان به عنوان نقض حقوق بشر توسط معاهده‌های بین‌المللی محکوم شده‌است. همچنین، قاچاق انسان موضوع یکی از دستورالعمل‌ها در اتحادیه اروپا است.... بیشتر در ویکی پدیا